หมดกะหมอกในการงาน แก้ไขคว้าเช่นไร

ฉันครอบครองคนเอ็ดสถานที่จบกะหมอกประจำ ซวดเซง ๆ ระอิดระอา ๆ ไม่โหยทำ ทึ่มแหวจะลงมาลงมือทำไม ความทุกข์ร้อนอย่างหนึ่งของมนุชดำรงฐานะหัวหน้า คือว่ายุคสถานที่ฉันรู้เศร้าหรือไม่ก็เหนื่อย ดิฉันบ่งบอกคนอื่นๆไม่เบาได้ ก็เพราะว่าถ้ามนุษย์ที่ทำการแจกดีฉัน รู้ฉันกล่าวโทษเหนื่อย เบื่อ ขี้คร้านลงมือ เขาก็จักรู้สึกเบื่อกับห่อเหี่ยวเจียรด้วย ฉันเกินตรึกตรองขึ้นไปมาคว้าแหว ถ้าดิฉันจบกะหมอก ดีฉันประกอบด้วยวิธีไขปัญหา 2 วิธี รวมความว่า เยียวยาณระยะสั้น กับ ระยะยาว 1. คลี่คลายท่าทางหมดไฟระยะสั้น มากมายคนน่าจะทำกัน คือว่างานเผ่นหนีเดินเที่ยว การเที่ยวมิใช่การเติมกะหมอก เสียแต่ว่าสำเร็จหลบหน้าขนมจากสิ่งแห่งหนดีฉันเบื่อหน่าย อาทิ อรรณพครอบครองชิ้นที่ฉันเปล่าอ่อยได้ประสบ นั่งแลดูอรรณพ นั่งลงฟังความเห็นมารุต ฉันก็รู้สึกยินดีต่อจากนั้น ในขณะเดียวกันมนุชสำนักงานอยู่กับดักมหาสมุทรทุก เขาก็แจวเข้าไปเมืองณตอนที่นกเขาระอิดระอาความทรงจำเจพร้อมด้วย ข้อคิดคือว่า สมมติว่าดีฉันอยากหลีกหนีจากข้อความน่าชังน้ำหน้าที่พบปกติ อาจไม่ต้องไปเที่ยวต่างจังหวัดตกลง ทว่าลองเจียรสร้างอะไรใหม่ ๆ สถานที่ฉันไม่เคยทำ กาลครั้งหนึ่งแห่งหนข้าพเจ้าทดลองหลังจากนั้นชื่นชอบตกว่า การเที่ยวบางกอก ตอนนั้นข้าพเจ้าได้บัตรนอนโรงแรมให้เปล่า แห่งหนโรงแรมคอนราด กรุงเทพฯ คงตรึกตรองตวาดนี่ก็โรงแรมในที่เมืองใหญ่เทพดาจะนอนทำไม ทว่าเมื่อเจียรแน่ๆ ๆ ฉันรู้สึกเสมอเหมือนครอบครองนักเที่ยวเลย นั่งลงตุ๊ก ๆ ไปเที่ยวสวนลุมไนท์ กระฉอกวิกาลลงมานอนโรงหน่วยความจำเข้าถึงโดยสุ่ม รุ่งเช้าสะดุ้งตื่นมาใช้ของกิน ว่ายน้ำ ต่อจากนั้นเช็กเอ้าท์กลับบ้าน หรือว่าทดลองเจียรสถานที่ที่ไม่เคยจากไป อาทิ หอศิลป์ ขอบคลอง ตลาดน้ำ ทดลองก่อกระไรแปลกใหม่สถานที่ไม่เคยสร้าง หรือไม่ก็ข้อความคล่อง ๆ ที่ดิฉันเปล่าอ่อยคว้าก่อ เป็นต้นว่า ขนมจากปกติขับขี่เจียรลงมือทุกเมื่อเชื่อวัน ลองไปนั่งลงรถประจำทางหรือว่าหญิบแถวดูมั่ง จักช่วยแยกออกดีฉันหลุดจากความจำมังสวิรัติได้มา 2. คลี่คลายท่าทางจบไฟระยะยาว การแก้ไขปัญหาระยะยาว ดีฉันจำเป็นจะต้องรู้จักกับดักโจทย์ก่อน สมมติว่าสามารถไขปัญหาแห่งหนตัวการได้ก็จะสมรรถแก้ปัญหาณระยะยาวได้มา กระผมอาจทึ่มว่าปัญหาระยะยาวสิ่งของทุกคนคือว่าเช่นไร อาทิ คงเป็นเทเวศวร์ เพื่อน หรือว่าเนื้อการงานสรรพสิ่งดีฉันเอง แต่ว่าประกอบด้วยหนึ่งกรรมวิธีแห่งหนเชื่อตวาดจะสมรรถขบปัญหาระยะยาวคว้าต้นร่างครอบจักรวาล โน่นคือว่า ในครั้นดีฉันบ่งบอกตวาดต้นเหตุของการจบไฟตกว่าความน่าหมั่นไส้ เนืองๆ ซ้ำซาก เป็นต้นว่า สมมติว่าฉันครอบครองคนครัวในที่ร้านอาหาร เรื่องน่าเบื่อคือว่าตอกตั๋วเข้างานทุกวี่ทุกวัน พบกระทะใบเก่าก่อน รายการอาหารเก่าก่อน ทำกระนี้ทุกวี่ทุกวัน ครอบครองเพราะชิ้นแห่งหนดิฉันสร้างทุกวี่ทุกวันเลี่ยนจำเจ ด้วยกันจ้องมันณช่องว่างสถานที่จวนเกินเลย ฉันจ้องมันเป็น Day-To-Day Job กรรมวิธีแก้ไขคือว่าแจกทดลองถดถอยหวนกลับเพื่อที่จะดูภาพแห่งหนโค่งขึ้นไป มองเห็นความมุ่งหมายสถานที่ยิ่งใหญ่กว่าตัวเราเอง ฉันจะมีความสุขเพิ่มขึ้น อาทิเช่น เปลี่ยนจากการเห็นว่าการงานแม่ครัวคือว่าทำอาหาร ดำรงฐานะเพราะพ่อครัวตกว่าหัวใจสำคัญสรรพสิ่งร้านรวงตรงนี้ ต่อให้มีการบริการที่สะอาด สนนราคาถูก แต่ว่าถ้าอาหารไม่อร่อย เช่นไรร้านค้าก็อยู่ไม่รอด ดีฉันจะเริ่มรู้สึกแหวตัวเรายิ่งใหญ่ จุดหมายปลายทางของฉันอุรุกว่าเก่าแก่ที่มีอยู่ มีผลต่อการงานตรงนี้ยิ่งนัก ด้วยกันสมมติว่าปราศจากดิฉันงานตรงนี้อาจจเสียเลยตกลง สมมติว่าดิฉันอยากเติมไฟ ใคร่รู้ผุพังมีคุณค่ายิ่งกว่าตรงนั้น ทดลองกระเถิบออกมาแบ่งออกไกลลิบกว่าร้านอาหาร ด้วยกันเหล่จากไปจดผู้บริโภค เพราะด้วยผู้ใช้บางท่าน ร้านอาหารเป็นมาฐานว่าความอิ่มด้วยกันอร่อย ถ้าดีฉันดำรงฐานะแม่ครัว แน่ๆ ๆ จากนั้นดีฉันคงจะดำรงฐานะส่วนใดส่วนหนึ่งของการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างคนรัก ญิบซื้อขายบางคน บางทีงานจากไปร้านอาหารเพราะดิฉันอยากสังสนทนากับผู้ใช้ คนรัก ครัวเรือน ไม่ใช่แค่ก็เพราะว่าห้องอาหารร้านขายของนี้อร่อย ทว่าเพราะฉันหลงเชื่อว่ามันจะประสานความเกี่ยวข้องระหว่างดิฉันและคนอื่น ๆ ได้มา ครั้นเข้าใจต่อจากนั้นแหวฉันมีความหมายสถานที่คงทำเอาความสัมพันธ์สิ่งของคนอื่นๆ ๆ ทุเลาได้มา จุดหมายปลายทางสิ่งของดิฉันจึงอุรุยิ่งกว่าแค่การเหยาะซอสและเข้าครัวเจียรทิวา ๆ คราวต่อไปที่คุณทำอาหาร เธอคงจะให้ความสำคัญกับดักเลี่ยนจำเริญ เธอจักเจี๋ยนพืชผักแยกออกอันกระจิดริดกว่าดั้งเดิม คนจะได้ไม่ต้องอ้าปากกว้างเจียรจนดูเปล่าเฉิดฉัน คงจะคิดเมนูใหม่ ไม่ก็เกลี่ยเมนูแจกตัดทอนเครื่องเทศยอม เพื่อเปล่าแบ่งออกหญิบซื้อขายที่สนทนากันจำเป็นจะต้องฉุนจมูก หรือว่าหลงๆ ลืมๆทำกระไรน่ารังเกียจซึ่งหน้าสองซื้อขาย ดังนี้ การงานสรรพสิ่งดิฉันก็จะไม่น่าระอิดระอา หลังจากนั้นมันก็จักมอนขึ้นไปด้วย งานเดี๋ยวนี้ ถ้าดีฉันมีจุดหมายปลายทางแห่งหนยิ่งใหญ่ ดิฉันก็จักรู้ทุเลาคว้าคล่อง ๆ อาทิ ดีงามไซน์เนอร์ จำเป็นจะต้องออกแบบกิโลผึ่งผายระดับประเทศ คนไทยด้วยกันต่างชาติจำเป็นจะต้องแจ้ง เลี่ยนรวมความว่าแม่สื่อสิ่งของหน่วยงานราชการณบางส่วน ฉันจะรู้สึกแหวเลี่ยนทำลวกๆ ๆ ไม่ไหว หรือไม่ก็ชนิดกิจธุระ Creative Talk ดิฉันไม่ได้เท่าหิวเป็นเหตุให้มันสิ้นสุด ๆ จากไป เก็บเงินสปอนเซอร์ คิดเงินค่าตั๋ว เสียแต่ว่าหัวอกหัวใจตกว่าโหยแบ่งออกคนฟังจับความแจ้งอย่างเต็มที่ มีพลัง คงชดใช้รวมหมด 2 วิธีควบคู่กันไปพ้นตกลง ทั้งการสร้างอะไรแปลก ๆ และงานแสวงเป้าหมายแห่งหนใหญ่กว่าตัวเราเอง มันจักทำเอาดิฉันหิวทำงานต่อเจียรเรื่อยๆ ๆ ชิ้นแห่งหนข้าพเจ้าเน้นสิงสู่ตลอดคือว่า อย่ายกมาทรัพย์สินดำรงฐานะเป้าหมายหลักในที่งาน เสียแต่ว่าหิวแบ่งออกคิดว่าทรัพย์สมบัติรวมความว่าบำเหน็จสถานที่ได้มาขนมจากการทำสำเร็จ ทิวทัศน์จาก Peter Kraayvanger, Pixabay แปลขนมจาก: Morning Call Podcast เพราะคุณเก่ง อำนาจวงศ์สกุล ศิริมาศเกษมฟัง EP. นี้ต้นร่างครบ ๆ ได้ที่: SOUNDCLOUD, Spotify, PodBean เรียงความอื่นที่เธอคงแหย่ เปลี่ยนความคิด ชีวิตินทรีย์การงานก็เปลี่ยน งานแสวงความมุ่งหมายตนเองแสวงตนเองแจกพบได้มายังไง6 ทริคดูดกาลเวลากลับมาขนมจากโทรศัพท์เคลื่อนที่