ศาสตร์แห่งงานตั้งคำถาม

ถามอย่างไรให้ได้รับคำตอบที่อยาก นอกจากนั้นงานแห่งหนครอบครอง CEO หลังจากนั้น อีก 2 การทำงานแห่งหนกระผมสร้างสิงสู่ถือเอาว่า การงานสาธยายและการงานสัมภาษณ์ สัมภาษณ์เจ้าของกิจการแตกต่าง ๆ ที่รายการแห่งชื่อว่า Foundercast หมายรวม Creative Talk ณต้นร่าง FB Live และ Event ซึ่งญิบการงานตรงนี้เกี่ยวพันกับดักการ “ก่อตั้งวาจาถามกลับ” ในตำแหน่งผู้เล่า เกล้าผมจะไม่ผิดถามพอมีระยะเปิดโอกาสแจกมีมนุชถาม ที่การทำงานสัมภาษณ์ กระผมอยู่ณชายทะเลมนุชสัมภาษณ์ ดำรงฐานะมนุชถาม ดังนั้น จึงหิวแชร์ประสบการณ์รวมหมดงานดำรงฐานะมนุชกระทบถามกลับและไปถามคนอื่นๆ แหวมีกลเม็ดอย่างไรบ้าง ชายหาดผู้เล่า ส่วนมากเป็นตอนตอนหลังหลังการพรรณนาแจกคนดูคว้าถาม – ตอบ ซึ่งไม่อ่อยประสบคนถามเท่าใด ชาวไทยเป็นมนุชถามโหรง เหตุผลที่ดีฉันเปล่าย้อนถามมันเกิดขนมจากเช่นไร? คงเป็นก็เพราะว่า เมื่อดีฉันชูมือย้อนถาม คนทั้งห้องจะจับจ้องมาที่อีฉันและแลดูแหวดีฉันถามกลับอย่างไร ถามสิ่งแห่งหนสวยงามมั้ย ทำเอาอีฉันรู้หัวหด พ้นทำเอาอีฉันเปล่าถามได้เปรียบประเดี๋ยวถามกลับนอกรอบเอา แต่ในความเป็นจริงแล้ว ระยะถามตอบเป็นช่วงที่ฉันไม่ต้องกลัว ไม่ก็กังวลดุจักทำเอาดีฉันแลดูเสีย เพราะมันพ้นไปกระทู้ถามแห่งหนงี่เง่า ดูจากนั้นไม่เวิร์คหรือเปล่าหัวไว เพราะว่าสาเหตุแห่งดีฉันย้อนถามก็ก็เพราะว่าอีฉันทึ่ม ด้วยกันจริง ๆ จากนั้นชายฝั่งที่กลุ้มจริงๆ ๆ ถือเอาว่า ผู้เล่า เพราะว่ามันนับเป็นช่วงพีค เพราะว่าเลี่ยนมีไว้ตรวจวัดความสามารถจริงๆ ๆ สรรพสิ่งผู้เล่า ก็เพราะว่าแม้คนเล่าเรื่องจดการงานของคนอื่นๆลงมา หรือว่าเพิ่งจะค้นคว้าคดีแห่งตัวเองจักพูดเพียงไม่กี่วันก่อนมาบรรยาย เขาก็จะเขลาจริงกับตอบปัญหาไม่ได้ ตอนย้อนถามซูบจะเป็นตอนวัดกึ๋น จึงไม่ต้องขยาดเกินดุมนุชถามกลับจักอัปยศอดสู เพราะแน่ๆ ๆ หลังจากนั้นมนุชแห่งหนมีโอกาสอับอายจังสุดขอบตกว่า ผู้เล่า แต่มีผู้เล่าจำนวนไม่ใช่หยอกที่ใช้การแถ ระยะแรก ๆ เกล้าผมเองก็ชินแถ ก็เพราะว่าฉันโหยซูบแจกได้มา แต่ว่าตกเป็นแหว อุดมแถยิ่งมองดูงั่ง เพราะว่าผู้ฟังสมัยนี้ฉลาด เปล่าโดนปั้นเมฆคว้าหวานคอแร้ง ๆ แล้วในชีวิตจริงฉันน่าจะเสนอคำถามเช่นไร? อันหนึ่งแห่งได้ขนมจากการเป็นทั้งคนถามกลับกับมนุษย์ถูกถามถือเอาว่า การเสนอคำถามนั้นสำคัญกว่าวิสัชนา ก็เพราะว่างานตั้งคำถามแห่งแย่ นำมาซึ่งคำเฉลยที่ไม่เป็นเรื่องเช่นเดียวกัน เป็นต้นว่า สมมติว่าอีฉันเจียรขอร้องคุณบอย พี่สิยป่าหญ้าษ์ บอกประวัติส่วนตัวของตัวเอง มนุชก็คงจะเหนื่อยหน่าย เพราะว่าเขาพูดลงมาแหล่รอบหลังจากนั้น เหตุฉะนี้ กระทู้ถามที่บริสุทธ์นำมาซึ่งคำเฉลยแห่งดีเช่นกันหหัตถ์ทิชากรัน วันนี้พ้นจะลงมาปริปากจดเทคนิคการถาม ซึ่งจำแนกออกดำรงฐานะ 2 ประเภท คือว่า กระทู้ถามชายยกขึ้นกับกระทู้ถามริมหยุด 1. กระทู้ถามชายเปิด เช่น เจ้าเอ็งคิดอย่างไรกับดักที่ถือเหน้าตรงนี้ เจ้าเอ็งทบทวนดูอย่างไรกับคณะบอลชายหาดเศส คำถามเชิงยกขึ้นประกอบด้วยข้อดีตกว่า แจกอิสระกับคนตอบ ไม่มีข้อจำกัดไร ๆ คำเฉลยแห่งหนได้คงจะเป็นวิสัชนาแห่งหนฉันไม่คาดฝันพ้นก็ได้ พอดีฉันแจกไทกับดักผู้ตอบ วิสัชนาแห่งหนได้มาจะเปิดกว้างเว้นนอกเหนือความคาดหมายจัง ๆด้านข้อด้อยก็ตกว่า ฉันจักจำกัดคำตอบไม่ไหวเลย แม้คนไม่ผิดย้อนถามตอบลงมาภาพร่างน้ำท่วมทุ่งหญ้า หรือออกอรรณพจรห่าง อีฉันณตำแหน่งมนุชย้อนถามคงจะติดตามไม่ทัน ถ้าดีฉันสังสนทนากักคุมที่ครัวเรือน สั่งสนทนากับดักเกลอ สังสนทนาเรื่อยๆ ๆ คำถามริมเปิดคุยได้เต็มประดา ประกอบด้วยระยะเวลาเหลือ แต่ว่าแม้ต้องจรถามกลับบนบานยกพื้นหรือว่าออกลูกรายการที่มีเวลากำหนด เห็นทีจะกระทู้ถามที่คลอดอรรณพไปไกลคงเป็นเหตุให้ฉันจำกัดระยะเวลาไม่ได้ หรือบางคราวคำเฉลยสิ่งของนกเขาคงจะเกินขนมจากเมธาที่ดีฉันมีกับติดสอยห้อยตามสิ่งที่นกเขาเอ่ยปากไม่ทัน 2. คำถามเชิงดับ เช่น ถูกใจรถยนต์ถูอย่างไร แบงค์ไรแลดูไฮเทคเต็มที่ ครอบครองกระทู้ถามแห่งหนประกอบด้วยตัวเลือกที่ตีบและนำผู้ตอบ ข้อดีสรรพสิ่งคำถามริมดับคือว่า ผู้ถามสมรรถโมเมคำเฉลยได้ จำกัดวิสัชนาได้มา เหนี่ยวไกไปแห่งหนข้อคิดแห่งอยากรู้จริงๆ ๆ ได้มาจุดอ่อนถือเอาว่า เป็นเหตุให้มนุชตอบถูกจับแยกออกอยู่ในขอบสรรพสิ่งวิสัชนาแห่งจำกัดเก็บจะอย่างไรก็ตาม งานทำคำถามชายหยุดตรงนั้น ยังประกอบด้วยอีกภาพร่าง ตกว่าแบบสร้างตัวเลือก อาทิ ระหว่าง A ด้วยกัน B พอใจกระไรยิ่งกว่าห้าม ข้าพเจ้าก่อสิ่งตรงนี้ดีหรือไม่ดี ข้อดีสิ่งของกระทู้ถามต้นร่างตัวเลือกอย่างนี้คือว่า ถ้าฉันประกอบด้วยแค่คู่ตัวเลือก ดีฉันคงได้คำตอบแห่งหนชัดแจ๋ว ตรงเป้า ด้านจุดอ่อนก็ตกว่า ห้าม ประกอบด้วยให้ตอบเพียงญิบตัวเลือก ดีฉันคงทดลองเปลี่ยนรูปฉบับร่างคำถาม เป็นต้นว่า ขนมจาก “กระผมจ่ายรถดีงามหรือไม่” ครอบครอง “คุณนึกดูอย่างไรสมมติว่าเกล้าผมจักจ่ายรถยนต์”นกเขาอาจจะซูบเลยดุมันอีกต่างหากเสีย คอยปลายปีเป็นต่อประกอบด้วยมอเตอร์โชว์ ซึ่งดีฉันจะไม่ได้วิสัชนากระนี้เกิน แม้มีเท่า 2 ตัวเลือกคำถามชายหยุดอีกภาพร่างตกว่า คำถามแห่งหนมีตัวเลือกไม่พอ และเป็นตัวเลือกเฟ้นที่ห่วยทั้งคู่ อาทิ อีฉันทะเลากับโจ แล้วถามกลับเกลอดุ อีฉันควรจะล้มเลิกคบหาสมาคมโจ ไม่ก็เสแสร้งครอบครองเงียบ ๆ ดี กระนี้ทำเอาผู้ตอบรู้กระอั่โคนระอ่ฉวัดเฉวียน รู้สึกตวาดตกเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด กระทู้ถามกระนี้คงจะทำเอาดีฉันคว้าวิสัชนาที่อีฉันดีใจ เสียแต่ว่ามันคงไม่เข้าแก็ปสุจริตใจแห่งหนออกมาขนมจากจิตใจของผู้ตอบ คำถามรูปพรรณตรงนี้เสีย พิสูจน์มาดูวิธีตั้งคำถามแห่งหนคว้าวิสัชนาแห่งหนไม่กุกันเถิด ทุกคนที่ตั้งกระทู้ถาม อยากคำเฉลยอันที่จริงใจขนมจากผู้ตอบ ซึ่งเอ็ดที่กลเม็ดงานถามเชิงปิดพอให้ได้มาคำเฉลยความจริงจิตใจ คือว่า การตั้งคำถามที่แง่ลบ เป็นต้นว่า ถ้าดีฉันกำลังติดสอยห้อยตามงานกับทีมงานแล้วอีฉันถามกลับดุ การงานนี้จักสำเร็จภายในวันอาทิตย์นี้มั่นเหมาะใช่มั้ย? อย่างนี้ดำรงฐานะกระทู้ถามแห่งหนดูเป็นเชิงทดสุด ๆ กลับกลายเป็นแหว ถ้ามนุษย์ตอบรู้ดุนกเขาไม่สามารถสำเร็จคว้าตามกำหนด นกเขาจักไม่กล้าตอบ รู้ดุเลี่ยนสวนกับคดีดำรงฐานะทดที่คำถามตรงนั้น และเลวจังที่จะตอบคำถามนี้แต่กลับกันถ้าฉันย้อนถามในแง่หักออกแหว การทำงานนี้คงทนไม่เสร็จที่วันอาทิตย์นี้หรอกมั้ง ใช่มั้ย? มนุชซูบจักกล้าซูบแม้นกเขาเห็นว่ามันไม่เสร็จแน่ๆ ๆ “เอ้อใช่ เลี่ยนคงจะเลทสักญิบไตรทิวากาล” เพราะว่าเขารู้สึกตวาดโอเคที่จะซูบตามจริง แต่แม้นกเขารู้สึกดุการทำงานจะได้ผลภายในอาทิตย์หนึ่งแน่ ๆ นกเขาก็ภูมิใจที่จะซูบตวาด “ไม่ถึงดอก ยังไงงานตรงนี้ก็สำเร็จข้างในวันอาทิตย์ตรงนี้สิงสู่หลังจากนั้น” เพราะฉะนั้น งานเสนอคำถามเชิงลบ สนับสนุนให้ครอบครองคำเฉลยจริงๆ แล้วจิตใจได้มาเหมือนกันหรือว่าคำถามริมถลกก็สนับสนุนให้ได้มาวิสัชนาจริงๆ แล้วใจได้เหมือนกัน อาทิ ดีฉันกำลังวังชาเจียรจ่ายเสื้อตัวแทนจากเสี่ยว จากนั้นย้อนถามตวาด เสื้อตัวนี้ใช้คืนมาเสมอจากนั้นใช่มั้ย มันคงทำให้เขารู้ประอั่กกระอ่วนเวียน หรือว่าโกหกตวาดนานๆ ครั้ง เสียแต่ว่าแม้ดีฉันย้อนถามจรพ้นตวาด ไหนลองบ่งบอกไม่ช้าตวาดเสื้อตัวนี้เป็นอย่างไรบ้าง เขาคงปริปากให้ตรวจฟังดุมันชินใช้คืนกระไรมามั่ง นอกจากนี้ อีกทั้งประกอบด้วยเทคนิค 3 ข้อ แห่งอยากฝากเก็บ ดำรงฐานะกลเม็ดณงานถาม ไม่ว่าจักครอบครองกระทู้ถามริมยกขึ้น หรือชายดับ เพื่อที่จะแสวงจริงๆ แล้วจากการย้อนถามกระทู้ถาม 1. หัวใจสำคัญสิ่งของการถามกลับ คือว่า การตรวจฟัง ไม่ว่าดีฉันจักถามริมถลกหรือดับ จักถือสิทธิ์อันที่จริงหรือเปล่า ชิ้นที่สำคัญจัง ๆ คือว่าการฟังคำเฉลย มากมายคนหลงเชื่อตวาดกาลเวลาอีฉันเอ่ยปากกับดักคนอื่นดุฉันประกอบด้วยดีงามยังไง จะทำเอาคนชอบดีฉัน เพราะเลี่ยนทำให้คนรู้จักอีฉัน ซึ่งไม่จริงๆพ้น การตรวจฟังต่างหากที่จะเป็นเหตุให้คนอื่นชอบดีฉันมากยิ่งขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งการถามกลับ แม้อีฉันถามกลับจากนั้นฟังอย่างเอาจริงเอาจัง มนุษย์จะรู้สึกตวาดอีฉันตอแยนกเขา เขาโหยจะตอบปัญหาดีงาม ๆ ให้ 2. ถามแล้ว ถามกลับอีก ครั้นย้อนถามจากนั้นกระทู้ถามเอ็ด น่าประกอบด้วย follow-up question หรือว่าคำถามวางย้อนถามประกบเป็นต้นว่า คำถามเสา: ก่อกำเนิดบุรีกระไร คำถามดาม: อ๋อ ธานีนี้นี่แหละ ไม่ทราบดุส่วนใดสรรพสิ่งเมืองตรงนั้นการก่อสร้าง follow-up question จักทำเอาคนถูกถามรู้แหวดีฉันตั้งอกตั้งใจ ตอแยวิสัชนา พินิจพิจารณาวิสัชนาจากนั้นหยิบยกมาย้อนถามทาบ มนุชถูกถามกลับจักอุดมรู้สึกสนุกที่ได้คุยกับดักอีฉัน 3. ถ้าอั้นตู้ก็ถามอีก บางทีดีฉันเกรงใจ บ่งบอกแหวรู้ทั้ง ๆ แห่งจนปัญญา ซึ่งนกเขามองออกขนมจากสีหน้า หรือว่ากระทู้ถามทาบ ๆ มาของดีฉันเจียรซ้ำกับชิ้นแห่งหนนกเขาอธิบายจรจากนั้น แห่งหนอีฉันคิดดุอีฉันเห็นแก่หน้านกเขาแล้วเลี่ยนจะบริสุทธ์ กลายเป็นผลเสีย เทียบเท่าฉันไม่ตรวจฟัง มึนชา มาย้อนถามย้ำ ฉะนั้นสมมติว่าจนปัญญาที่วิสัชนา แนะนำตัวแยกออกถามใหม่ อย่างนี้นกเขาไม่ไหวรู้สึกตวาดอีฉันกวน แต่รู้สึกแหวดีฉันตอแย เขาจักขยายความในแยกออกฟังอีกรอบ ในทางตรงกันข้าม ถ้าอีฉันจนปัญญาเป็นนิตย์ ๆ ถามกลับเป็นนิตย์ ๆ มนุชไม่ผิดย้อนถามคงหวนกลับจรทบทวนใหม่ บริหารตอบปัญหาของนกเขามันเลวพ้นแห่งหนคนอื่นๆจักรู้หรือเปล่า อาจจะกลับมาจรปรับปรุงและแก้ไขในงานตอบคำถามของตนเองได้มาในภายหน้า แปลความขนมจาก: Morning Call Podcast เพราะว่าคุณเข้มแข็ง สิทธิวงศ์ ศิชายาศเกษม